Аврелий Августин: различия между версиями

[непроверенная версия][непроверенная версия]
Содержимое удалено Содержимое добавлено
→‎Цитаты: о граде
Строка 112:
|Оригинал=Huc accedit alia forma temptationis multiplicius periculosa. praeter enim concupiscentiam carnis, quae inest in delectatione omnium sensum et voluptatum, cui servientes depereunt qui longe se faciunt a te, inest animae per eosdem sensus corporis quaedam non se oblectandi in carne, sed experiendi per carnem vana et curiosa cupiditas, nomine cognitionis et scientiae palliata. quae quoniam in appetitu noscendi est, oculi autem sunt ad noscendum in sensibus principes, concupiscentia oculorum eloquio divino adpellata est. <…> ter nos non est, operata proceditur, quae scire nihil prodest et nihil aliud quam scire homines cupiunt. hinc etiam, si quid eodem perversae scientiae fine per artes magicas quaeritur. hinc etiam in ipsa religione deus temptatur, cum signa et prodigia flagitantur, non ad aliquam salutem, sed ad solam experientiam desiderata.}}
 
{{Q|Тот же [[Саллюстий]] хвалит великих и знаменитых мужей его времени, [[Марка Катон]]а и [[Цезарь|Гая Цезаря]], говоря, что [[Рим]]ская республика долго не имела великих по своей доблести, но на его [[память|памяти]] были эти два, великие [[доблесть]]ю, но различные [[нрав]]ом. Перечисляя при этом достоинства Цезаря, он к их числу относит то, что Цезарь страстно желал для себя большой [[власть|власти]], войска и новой войны, в которой мог бы блеснуть своей доблестью. Таким образом, заветным желанием мужей великих доблестью было, чтобы Беллона возбуждала бедные [[народ]]ы к [[война|войне]] и терзала их кровавым бичем, лишь бы был [[случай]] блеснуть им своею доблестью. Это было [[дело]]м жажды [[добро]]го о себе мнения и страстного желания [[слава|славы]]. |Автор=«О граде Божьем»}}